De geheimen van renaissancemagie: onderzoek naar de mysteries van de Arbatel
De Arbatel of Magic is een klassieke tekst van magische filosofie en praktijk uit het Renaissance-tijdperk. Dit werk werd voor het eerst gepubliceerd in 1575 en is sindsdien een belangrijk naslagwerk geworden voor diegenen die geïnteresseerd zijn in de studie en praktijk van ceremoniële magie.
De Arbatel is verdeeld in zeven boeken, die elk een ander aspect van magische filosofie en praktijk behandelen. Enkele van de behandelde onderwerpen zijn de aard van God en geesten, het gebruik van talismannen en amuletten, en het aanroepen van engelen en geesten.
Een van de belangrijkste leringen van de Arbatel is het belang van een deugdzaam leven om verbinding te maken met het goddelijke en magische krachten te benutten. De tekst benadrukt het belang van het cultiveren van deugden zoals eerlijkheid, integriteit en mededogen om een sterke band met het goddelijke tot stand te brengen en magische energieën aan te boren.
Een ander belangrijk aspect van de Arbatel is het gebruik van talismannen en amuletten. De tekst geeft gedetailleerde instructies voor het maken en gebruiken van deze magische gereedschappen, waarvan wordt aangenomen dat ze spirituele en magische energieën bevatten die voor verschillende doeleinden kunnen worden aangewend.
De Arbatel valt ook op door zijn focus op het aanroepen van engelen en geesten, waarvan wordt aangenomen dat ze tussenpersonen zijn tussen mensen en het goddelijke. De tekst geeft richtlijnen over hoe je deze wezens op de juiste manier kunt aanroepen en met hen kunt samenwerken om magische doelen te bereiken.
Over het algemeen is de Arbatel of Magic een belangrijke tekst voor diegenen die geïnteresseerd zijn in de studie en praktijk van ceremoniële magie. De leringen over het belang van deugd, het gebruik van talismannen en amuletten, en het aanroepen van engelen en geesten blijven relevant en indrukwekkend voor moderne beoefenaars van magie.
De auteur van de Arbatel of Magic is onbekend, aangezien het boek oorspronkelijk anoniem werd gepubliceerd in 1575. Aangenomen wordt dat de tekst in het Latijn is geschreven en waarschijnlijk is gemaakt in Duitsland of Zwitserland tijdens het Renaissance-tijdperk. Ondanks zijn mysterieuze oorsprong is de Arbatel een belangrijke en invloedrijke tekst geworden in de studie en praktijk van ceremoniële magie.
Gelijkaardige boeken als de Arbatel of Magic
Er zijn veel boeken die vergelijkbare thema's en ideeën onderzoeken als de Arbatel of Magic. Enkele opmerkelijke voorbeelden zijn:
-
The Greater Key of Solomon - Deze tekst is een ander belangrijk werk van ceremoniële magie en geeft gedetailleerde instructies voor het maken en gebruiken van talismannen en amuletten.
-
The Book of Abramelin - Deze tekst is een grimoire die instructies geeft voor het uitvoeren van een magisch ritueel in de loop van zes maanden, met als doel kennis op te doen en te praten met iemands beschermengel.
-
De Picatrix - Deze middeleeuwse grimoire zou zijn oorsprong vinden in Arabische astrologie en magische praktijken, en bevat instructies voor het maken van talismannen en het aanroepen van geesten.
-
De sleutel van Salomo - Deze grimoire wordt verondersteld te zijn geschreven in de 14e of 15e eeuw en bevat instructies voor het maken van talismannen en het aanroepen van geesten, waaronder demonen en engelen.
-
Het zesde en zevende boek van Mozes - Deze tekst is een verzameling magische spreuken en gebeden, zogenaamd geschreven door Mozes zelf.
Over het algemeen bieden deze teksten en soortgelijke teksten een schat aan kennis en inzicht in de geschiedenis en praktijk van ceremoniële magie. Ze blijven invloedrijke bronnen voor zowel moderne magische beoefenaars als geleerden.
Inhoud van de Arbatel of Magic
De Arbatel of Magic bevat negen Tomes en zeven Septenaries of APHORISMS.
De eerste heet Isagoge, of A Book of the Institutions of Magick:, dat in negenenveertig aforismen begrijpt, de meest algemene voorschriften van de hele kunst.
De tweede is Microcosmical Magick, wat Microcosmus heeft bewerkstelligd
Magisch, door zijn Geest en Genie verslaafd aan hem vanaf zijn geboorte, dat wil zeggen,
spirituele wijsheid: en hoe hetzelfde tot stand komt.
De derde is Olympick Magick, op welke manier een man kan doen en lijden
de geesten van Olympus.
De vierde is Hesiodiacal en Homerical Magick, die de
operaties door de geesten genaamd Cacodæmones, als waren het geen tegenstanders van
menselijk.
De vijfde is Romane of Sibylline Magick, die handelt en opereert
Tutelar Spirits and Lords, aan wie de hele Orb van de aarde is verdeeld.
Dit is valde insignis Magia. Hiernaar wordt ook verwezen naar de leer van de druïden.
De zesde is Pythagorical Magick, die alleen handelt met geesten voor wie het is
gezien de leer van Arts, zoals Physick, Medicine, Mathematics, Alchymie, en
zoals kinde of Arts.
De zevende is de magie van Apollonius en dergelijke, en stemt in met de
Romane en microkosmische magie: het heeft alleen dit eigenaardige, dat het heeft
macht over de vijandige geesten van de mensheid.
De achtste is hermetisch, dat wil zeggen Ægyptiacal Magick; en verschilt niet veel
van Divine Magick.
De negende is die wijsheid die uitsluitend afhangt van het Woord van God;
en dit wordt Prophetical Magick genoemd.